Het hoekje van de drummer -Didier Wijnants
Schamper recensie STUFF. Gentjazz support act d’Angelo
LABtrio wint publieksprijs én hoofdprijs op Avignon (FR) Tremplin Jazz festival – Cobra
JazzPlaysEurope 2010 interview – Cobra
“AN OLD MONK” Josse De Pauw – Kris Defoort Trio
8 november 2012 – cobra.be
(…)Het is een hommage. Monk spookt als een schaduw door de partituur en de improvisaties. Het trio bestaat uit boeiende muzikanten, waarbij absoluut moet verwezen worden naar drummer Lander Gyselinck. Hij haalt de meest verrassende klanken uit zijn drumstel. Soms is hij dominant aanwezig als drijvende kracht, en dan weer begeleidt of becommentarieert hij subtiel de tekst van De Pauw of volgt hij het superieure pianospel van Defoort. Zijn manier van met de stokken om te gaan heeft daarbij nog een boeiende theatrale kwaliteit, zodat hij ook meer is dan alleen maar de man achter de drums, maar een subtiele tegenspeler.
Ga dat zien, want Lander Gyselinck is reeds uigeweken naar New York en zijn optredens in ons land dreigen schaars te worden. Bij Monk zat vaak Art Blakey achter het drumstel, maar in muzikaliteit en verfijning en drive wordt hij hier fel voorbijgestoken door deze jonge, begenadigde muzikant, met zijn zin voor een rijk palet aan klanken. (…)
19 november 2012 – CJP
(…)Wie verwacht de jazz standers van Monk pur sang te horen, kan beter thuis blijven. Kris Defoort maakt zich deze standards eigen en verwerkt ze tot een nieuw geheel met een ongelooflijke groove. De drie muzikanten spelen ieder op zich, maar toch zorgen ze samen voor een aanstekelijk ritme dat het publiek het lastig maakt stil te blijven zitten.
Opvallend aan dit trio is de jonge snaak achter het drumstel. Het is een plezier om te zien hoe Lander Gyselinck volledig opgaat in zijn ritmes. Je mag hem geen seconde uit het oog verliezen, want hij durft wel eens verrassend uit de hoek te komen met sommige van zijn onconventionele drumtechnieken.(…)
20 november 2012 – De Morgen Didier Wijnants
(…)Het trio speelt Monk, maar ook eigen werk zoals ‘Le lendemain du lendemain’, telkens gekruid met improvisatie. Lander Gyselinck verdient een aparte vermelding, want hij is een drummer met een geweldig gevoel voor timbre.(…)
21 november 2012 – Theaterkrant.nl Robbert van Heuven
(…)Er is weinig mooiers om te zien dan een muzikant die zich overgeeft aan zijn muziek. Zoals percussionist Lander Gyselinck dat doet. Met zijn slungelige jongenslichaam hangt hij soms schuin gebogen vlak boven zijn drumstel, zijn gezicht in een lichte grimas. Dan weer trekken zijn schouders in golven en hoeken als hij schraapt, tikt, rost en brusht op zijn bekkens en zijn drums.
Naast zijn drumstel waagt de oudere acteur Josse De Pauw zich met evenveel overgave aan een dansje. Een stram dansje, misschien, maar toch: een dansje. Daar leent de dwarrelende jazz die Gyselinck met bassist Nicolas Thys, die met hangend hoofd zijn vingers over de snaren laat racen, en pianist Kris Defoort, met zijn rug naar het publiek zowat in zijn vleugel verdwijnend, ten gehore brengt zich prima voor. (…)